Αυτό έχει ως αποτέλεσμα:

• Λιγότερη απώλεια αίματος
• Ελάχιστο μετεγχειρητικό πόνο
• Μικρή διάρκεια νοσηλείας στο νοσοκομείο (1-2 ημέρες)
• Άμεση κινητοποίηση του ασθενή (3-4 ώρες μετά το πέρας της επέμβασης) με πλήρη φόρτιση
• Μειωμένο κίνδυνο θρομβοεμβολικών επεισοδίων λόγω της άμεσης κινητοποίησης
• Ταχύτερη αποκατάσταση
• Μικρότερο κίνδυνο εξαρθρήματος του ισχίου

Επιπλέον, λόγω του ότι η επέμβαση πραγματοποιείται με τον ασθενή σε ύπτια θέση, είναι δυνατή η διεγχειρητική χρησιμοποίηση ακτινογραφιών για τον έλεγχο της σωστής τοποθέτησης των προθέσεων, καθώς και ο άμεσος έλεγχος του μήκους των κάτω άκρων με σκοπό την αποφυγή μετεγχειρητικής ανισοσκελίας.

Μετεγχειρητικά η βάδιση πραγματοποιείται με τη βοήθεια περιπατητούρας («π») ή πατερίτσας. Ο ασθενής εγκαταλείπει τα βοηθήματα αυτά μόλις νιώσει εμπιστοσύνη στον εαυτό του ότι μπορεί να βαδίσει ανεξάρτητα, σε διάστημα 1 έως 2 εβδομάδων.

Η επιλογή της πρόθεσης που θα χρησιμοποιηθεί για να αντικαταστήσει την κατεστραμμένη άρθρωση του ισχίου είναι πολύ σημαντική. Συνήθως επιλέγω την πρόθεση μετά από συζήτηση με τον ίδιο τον ασθενή. Όπως και να έχει όμως, η πρόθεση που επιλέγω θα πρέπει να είναι αξιόπιστη και να υπάρχουν μελέτες σε έγκυρα διεθνή περιοδικά που να αποδεικνύουν τη βιώσιμότητά της μέσω αποτελεσμάτων μακράς διάρκειας (long term results). Πάντα επιμένω σε ελεγμένα και δοκιμασμένα υλικά.